اطلاعات غذایی

 

در این مرحله، اگر دانه بزرگ باشد، دانه را خرد کرده یا به قطعات کوچکتر می‌شکنند. سپس این قطعات یکنواخت قبل از فشرده شدن برای روغن، با حرارت دادن، حالت داده می شوند. دو محصول این فرآیند عبارتند از روغن فشرده خام و کیک پرس که ماده خشک فشرده دانه است. 

روغن خام قبل از رفتن به مراحل نهایی فیلتر می شود. کیک پرس، با این حال، پوسته پوسته شده و برای استخراج روغن اضافی شکسته می شود. تکه ها آسیاب شده و با هگزان مخلوط می شوند تا دوغابی تولید شود که حرارت داده می شود. در طول حرارت دادن، هگزان تبخیر می شود و برای استفاده بیشتر جمع آوری می شود. در حالی که غذا گرم می شود، روغن باقی مانده را آزاد می کند که با مقدار کمی هگزان که تبخیر نشده مخلوط می شود.

سپس کنجاله برای مصارف دیگر مانند بخشی از خوراک گاو مصرف می شود. مخلوط روغن و هگزان تقطیر شده و هگزان برداشته و جمع آوری می شود.

روغن باقیمانده و روغن حاصل از فرآیند پرس اولیه با استفاده از خاک رس سفید کننده سفید شده و بو زدایی می شود و روغن در حالت نهایی خود باقی می ماند که بسته بندی و فروخته می شود. کل این فرآیند شامل چندین روش است که ممکن است تولید کننده در مقیاس کوچک به محصول نهایی خود نیاز نداشته باشد یا تمایلی نداشته باشد

روغن با فشار سرد

پرس کردن در مقیاس کوچک با استفاده از پرس های خروجی باعث می شود روغن بیشتری در کنجاله باقی بماند تا نتیجه پردازش شیمیایی. به طور معمول، روغن موجود در کنجاله از پرس در مقیاس کوچک در محدوده 8-15? است. فرآوری تجاری کمتر از 1 درصد روغن در وعده غذایی باقی می گذارد. در حالی که استخراج بیشترین روغن ممکن از دانه یک هدف است، اغلب تولید روغن در دمای کمتر از 49 درجه سانتیگراد (120 درجه فارنهایت) نیز یک هدف مهم است. روغن فشرده شده در این دمای کمتر از 49 درجه سانتیگراد (120 درجه فارنهایت) به عنوان روغن "فشار سرد" شناخته می شود و به دلیل افزایش خواص تغذیه ای مورد نظر است. اگر قرار باشد از روغن به‌طور مستقیم به‌عنوان سوخت موتور استفاده شود، روغن پرس سرد نیز مهم است، زیرا روغنی که در دمای پایین‌تر فشرده می‌شود سطوح پایین‌تری از فسفر را حمل می‌کند. سطوح بالای فسفر در روغن می تواند برای موتور دیزل مضر باشد و یکی از ترکیباتی است که حداکثر محدودیت تعیین شده در استاندارد روغن نباتی برای استفاده به عنوان سوخت موتور دارد.

روغن های RBD

روغن های خوراکی خریداری شده در فروشگاه ها به روغن های RBD    معروف هستند. اینها روغن هایی هستند که تصفیه، سفید و خوشبو شده اند. هر یک از این مراحل برای ایجاد یک روغن نهایی که از نظر طعم، رنگ و پایداری سازگار است استفاده می شود. در نتیجه، این روغن ها به طور کلی بدون توجه به نوع یا کیفیت دانه روغنی اصلی، بی مزه، بی بو و بی رنگ هستند. در حالی که این هدف از فرآوری است، یک روغن تولید شده در داخل ممکن است نیازی به برآورده کردن انتظارات مشابه روغن های عرضه شده در بازار انبوه نداشته باشد.

روغن‌های فشرده در مقیاس کوچک که فرآوری نشده‌اند یا به حداقل فرآوری شده‌اند، طعم و بوی رایج دانه‌های روغنی اصلی را حفظ می‌کنند. به عنوان مثال، روغن آفتابگردانی که حداقل فرآوری شده است، طعم مشخصی از آفتابگردان را حفظ می کند و آن را به سس سالاد یا غذاهای سرخ شده در این روغن منتقل می کند.

برای سرخ کردن با چربی عمیق، روغن‌های RBD به گونه‌ای طراحی شده‌اند که برای مدت طولانی‌تری در برابر حرارت‌های زیاد مورد نیاز در این کاربردها مقاومت کنند.

فرآوری روغن های خوراکی اغلب به سه دسته RBD تقسیم می شود: تصفیه، سفید کننده و خوشبو کننده. هر یک از این مراحل مورد استفاده در پردازش در مقیاس بزرگ ممکن است در مقیاس کوچکتر تکرار شوند. اجرای برخی از آنها در مقیاس کوچک دشوارتر است و ممکن است بسته به بازار محصول نهایی قابل توجیه نباشد.